Remake. Ένα ταξίδι νοσταλγίας με σύγχρονα μέσα και προορισμό μια μυθοποίηση της παιδικής μας ηλικίας. Αυτός είναι ο ορισμός στο μυαλό ενός Gamer για κάθε κλασσικό videogame που καλείται να ξαναπιάσει στα χέρια του μετά από πολλά χρόνια.
Ήδη ο χώρος του κινηματογράφου, εχει αυτή την πετυχημένη συνταγή σε χρήση εδώ και πολλά χρόνια, με αμφιλεγόμενες όμως κριτικές. Σε τι διαφέρει όμως ο χώρος των videogames;
Η διάρκεια ενός videogame είναι κατά πολύ μεγαλύτερη μίας ταινίας. Υπάρχουν λοιπόν πολλά περιθώρια προσθήκης νέου υλικού χωρίς να αλλάξει δραματικά η αρχική ιδέα. Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι το Final Fantasy 7 remake! Ένα παιχνίδι σταθμός που κατά πολλούς οριοθέτησε τον πήχη για όλα τα RPG’s σε πολύ υψηλά δεδομένα.
Το 1997 μια θήκη με 3 cd’s περιείχε περίπου 90 ώρες παιχνιδιού. Τα γραφικά της εποχής ήταν μεγάλη καινοτομία. Τα cut scenes ήταν πραγματικό επίτευγμα. Η βασική ιστορία και οι χαρακτήρες παραμένουν ακόμα και σήμερα ορόσημο. 23 χρόνια μετά, το ίδιο παιχνίδι , εμπλουτισμένο με δεκάδες ώρες παραπάνω, γραφικά και ήχο τελευταίας τεχνολογίας, δίνει την ευκαιρία σε εκατομμύρια παίχτες μικρών ηλικιακών ομάδων, να το γνωρίσουν άμεσα και όχι από άρθρα και κριτικές παλαιότερων δεκαετιών.
Σίγουρα σε κάθε remake υπάρχει η αμφιβολία της πιστής μεταφοράς. Στο μυαλό του καθενός το αγαπημένο του παιχνίδι πάντα ήταν καλύτερο όταν το είχε πρωτοπαίξει. Η απομυθοποίηση είναι αναπόφευκτη. Δεν αξίζει όμως και η νέα γενιά μια ευκαιρία να λατρέψει παλαιότερα παιχνίδια από την δική της οπτική;
Ποιος δεν ανατρίχιασε όταν είδε τα cut scenes με τα ζόμπι στο Resident Evil 2 remake; Την πόλη του Midgar στο FF7 όπως της αξίζει; Τα τεράστια bosses στο shadow of colossus.
Πόσο άδικο θα ήταν, να εξαφανιζόταν η διαχρονικότητα ενός παιχνιδιού εξαιτίας της πεπαλαιωμένης εικόνας του. Τα Remakes έχουν την δυνατότητα να διατηρήσουν αναλλοίωτη την αξία ενός Videogame και παράλληλα να προσφέρουν ώρες συγκίνησης και ενθουσιασμού στους Gamers όλου του ηλικιακού φάσματος.
Η πιο πετυχημένη συνταγή είναι αυτή με τα πιο αγαπητά υλικά. Τα εργαλεία αλλάζουν ανάλογα την εποχή…
Βασίλης Πατρούλιας